Το μπλε χρώμα λοιπον είναι η Ελευθε

Το μπλε χρώμα λοιπον είναι η Ελευθερία- η ελευθερία του να μην έχεις τίποτα, η ελευθερία του να χάνεις τα πάντα . Η πλοκή της ταινίας ακολουθεί τη γνωστή πορεία της τραγωδίας μέσω του πόνου, της επούλωσης των εσωτερικών τραυμάτων, της προσωπικής κάθαρσης. Ωστόσο, στα χέρια του Kieslowski ένα αναγνωρίσιμο δραματουργικό μοτίβο μεταμορφώνεται. Αυτό ενδεχομένως να οφείλεται στο ότι ο δημιουργός δεν αντιμετωπίζει τη ζωή των ηρώων του ως μια μεταφορά ενός προβλέψιμου γραφήματος, αλλά ως ένα ατέρμονο ταξίδι ανατροπών να συναισθηματικών μεταπτώσεων. Η εικόνα, το φως, οι ήχοι και η μουσική λειτουργούν τόσο συμπληρωματικά μεταξύ τους, όσο και το καθένα. αυτόνομα.

Αποτελέσματα (Αγγλικά) 1:

The blue color lipon is freedom-the freedom to not have anything, the freedom to lose everything. The plot follows the familiar path of tragedy through pain, healing internal wounds, of personal catharsis. However, in the hands of a recognizable dramaturgic Kieslowski pattern transformed. This may be due to the fact that the creator does not address the lives of heroes as a metaphor of a predictable chart, but as a neverending journey disruption to emotional mood swings. The image, light, sounds and music work as complementary to each other, and each. autonomously.

Αποτελέσματα (Αγγλικά) 2:

The blue color is therefore the Eleftheria- freedom of not having anything, freedom of losing everything. The plot of the film follows the familiar course of the tragedy through the pain, the healing of internal wounds, personal cleansing. However, in the hands of Kieslowski a recognizable dramatic pattern transformed. This may be because the author does not address the life of his heroes as a metaphor of a predictable plot, but as an endless reversals journey to emotional transitions. The image, light, sounds and music work as complementary to each other, and each. autonomously.

Αποτελέσματα (Αγγλικά) 3:

The blue color is therefore the Freedom; the freedom to not be getting anything, the freedom to waste everything. The movie's plot follows the well-known route of the tragedy through the pain,The healing of internal injuries, personal cleansing. However, in the hands of the Kieslowski a recognizable δραματουργικό pattern transforms it.This may be due to the fact that the author does not deal with the lives of heroes as a transfer of a predictable trend, but as an interminable trip our persuasion to emotional fluctuations. The image,The light, the sounds and the music are both complementary and each. independently.