Η διάταξη αυτή θεωρήθηκε η πιο καιν

Η διάταξη αυτή θεωρήθηκε η πιο καινοτόμος της Συμβάσεως της Ρώμης, καθώς συνυπολογίζει τις βασικές στοχεύσεις (στις οποίες αποσκοπούν οι υπερισχύοντες κανόνες δικαίου) χωρών άλλων από τη χώρα του forum. Καθιέρωσε μια λύση που είχε προαναγγείλει στην περίφημη απόφαση Alnati της 13.6.1966 το ολλανδικό Hoge Raad (και που ακολούθησε γενικότερα η ολλανδική νομολογία, που πρώτη έθεσε το ζήτημα της υπό προϋποθέσεις εφαρμογής των υπερισχυόντων κανόνων δικαίου τρίτων χωρών, βλ. αναλυτικά Ivana Kunda, Internationally Mandatory rules of a third country in European Contract Conflict of Laws, The Rome Convention and the Proposed Rome I Regulation, Rijeka, 2007, σ. 66 επ.). Το άρθρο 7 παρ. 1 μπορεί να οδηγήσει και στην εφαρμογή των υπερισχυόντων κανόνων τρίτων (=μη συμβαλλομένων) χωρών. Σε σχέση με τον Κανονισμό Ρώμη Ι γίνεται δεκτό ότι το άρθρο 9 αυτού (αντίστοιχο προς το άρθρο 7 της ΣΡώμης) μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την εφαρμογή των υπερισχυόντων κανόνων χωρών που δεν είναι κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, εφόσον υπάρχει αρκούντως στενός σύνδεσμος ανάμεσα στην επίδικη σύμβαση και την έννομη τάξη, της οποίας τμήμα αποτελούν οι υπερισχύοντες κανόνες δικαίου (Staudinger in Ferrari/Kieninger/Mankowski/Otte/Saenger/Schulze/Staudinger, Internationales Vertragsrecht, Kommentar, 2. Auflage, 2012, Art. 9 Rom-I VO, αριθ. 37).

Αποτελέσματα (Ολλανδικά) 1:

Dit werd beschouwd als de meest innovatieve van het Verdrag van Rome, en aggregaten de belangrijkste focus (die de dwingende regels van het recht ontworpen) andere landen dan het land van het forum.Introductie van een oplossing die werd aangekondigd in de beroemde uitspraak van 13.6.1966 alnati Nederlandse Hoge Raad (en in het algemeen volgde de Nederlandse zaakdie voor het eerst de kwestie van de voorwaardelijke toepassing van rechtsregels opgewekt heerst derde landen, zie detail ivana Kunda, internationaal dwingende bepalingen van een derde land in het Europees contractenrecht voor collisie, het Verdrag van Rome en de voorgestelde Rome I-verordening, Rijeka, 2007, p66 ev). Artikel 7 paragraaf 1 kan leiden tot de toepassing van de regels prevaleren derde (= niet-partijen) landen.In vergelijking met de Rome I-verordening wordt aangenomen dat artikel 9 (gelijk aan artikel 7 van SRomis) kan leiden tot de toepassing van de regels prevaleren landen die geen lid zijn van deUnieals er sprake is van een voldoende nauwe band tussen de betrokken opdracht en het rechtssysteem, waarvan een deel zijn de dwingende regels van het recht (Staudinger in ferrari / Kieninger / Mankowski / otte / Saenger / Schulze / Staudinger, Internationales Vertragesrecht,Kommentar, 2. Auflage, 2012, art. 9 rom-i vo, nr 37).

Αποτελέσματα (Ολλανδικά) 2:

Deze bepaling werd beschouwd als de meest innovatieve van het Verdrag van Rome, rekening worden gehouden met het fundamentele doel (die ontworpen de regels-wet) landen dan het land van het forum. Een oplossing die was vastgesteld in het besluit van de beroemde Alnati van 13.6.1966 de Nederlandse Hoge Raad aangekondigd (en in het algemeen de Nederlandse jurisprudentie, gevolgd dat ten eerste de kwestie van de voorwaarden voor toepassing van de yperischyontwn voorschriften van het recht van derde landen (zie). Details voor Ivana, Kunda internationaal dwingende bepalingen van een derde land in de Europese Contract Conflict van wetten, het Verdrag van Rome en de voorgestelde verordening Rome I, Rijeka, 2007, p. 66 e.v.). Artikel 7 lid. 1 kan leiden tot de toepassing van regels yperischyontwn (= niet-partijen). In verband met een Rome-I verordening wordt aangenomen dat artikel 9 (overeenkomend met artikel 7 van het SRwmis) kan leiden tot de toepassing van regels yperischyontwn landen die geen lid-staten van de Unie, Als er een voldoende nauwe band tussen het Verdrag en de jurisprudentie, waarvan een deel zijn de regels voor wet-(Staudinger in Ferrari/Kieninger/Mankowski/Otte/Saenger/Schulze/Staudinger, Internationales Vertragsrecht, Kommentar, 2. Auflage, 2012, Art. 9 Rom-VO, geen. 37).

Αποτελέσματα (Ολλανδικά) 3:

Deze bepaling werd de meest innovatieve van het Verdrag van Rome, evenals rekening met de basic nemen beide vrij gerichte en snel voltooide (in de dwingende rechtsregels) andere landen dan het land van het forum worden geacht.Het is een oplossing die werd in de beroemde besluit van 13.6.1966 Alnati de nederlandse Hoge Raad (en gevolgd door meer in het algemeen de Nederlandse rechtspraak genoemd geïntroduceerd,Wie eerst de kwestie van onder voorwaarden van toepassing van rechtsregels υπερισχυόντων derde landen geheven, zie gedetailleerde Ivana diagnoses wat zoals Kunda klinkt, internationaal bindende regels van een officiële land in Europees Contract wetsconflicten, het Verdrag van Rome en de voorgestelde Rome I Verordening, Rijeka, 2007, p.66 E.v. ). Artikel 7, lid 1 (1) kan ook de uitvoering van υπερισχυόντων voorschriften in derde ( =niet-verdragsluitende landen leiden.In verhouding tot verordening Rome aanvaard ik dat artikel 9 (overeenkomend met 7 van ΣΡώμης) kunnen in de toepassing van regels υπερισχυόντων landen die geen lidstaat van de zijn resultaatVereniging,Als er een voldoende nauwe band tussen de litigieuze contract recht en orde, waarvan een deel de dwingende rechtsregels (burgemeester Staudinger in Ferrari/Kieninger/Mankowski/Speciale Vertegenwoordiger treedt/Saenger/afdeling/burgemeester Staudinger Internationales Vertragesrecht,Ondubbelzinnig contractueel, 2. Auflage, 2012, Art. 9 Rom-I VO, nr. 37).