Δεδομένου ότι αυτή είναι η λογική π

Δεδομένου ότι αυτή είναι η λογική που υπαγορεύει την επιδίκαση αποζημιώσεως πελατείας και ο νόμος (άρθρο 9 του ΠΔ 219/1991) δεν διακρίνει μεταξύ συμβάσεως αορίστου χρόνου και συμβάσεως ορισμένου χρόνου, η απάντηση που προκύπτει – με βάση και τη νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων – είναι ότι δεν απαιτείται να είναι αορίστου χρόνου η σύμβαση αποκλειστικής διανομής προκειμένου να επιδικασθεί αποζημίωση πελατείας.

Αποτελέσματα (Ολλανδικά) 1:

Aangezien dit is de logica dat de schade klantenkring en de Wet dicteert (artikel 9 van decreet 219/1991) maakt geen onderscheid tussen een contract van onbepaalde duur en contract voor bepaalde tijd,het antwoord is duidelijk - op basis van en de rechtspraak van de Griekse rechtbanken - is dat het hoeft niet voor onbepaalde tijd exclusieve distributie overeenkomst schade aan klanten.

Αποτελέσματα (Ολλανδικά) 2:

Aangezien dit de logica die het beschermheerschap van de schade bepaalt en de wet (artikel 9 van het presidentiële decreet 219/1991) maakt geen onderscheid tussen een overeenkomst van onbepaalde duur en opdrachten met een vaste looptijd de resulterende reactie-gebaseerd en de jurisprudentie van de Griekse rechtbanken-is dat u niet moet openstaan eindigde de exclusieve distributie overeenkomst toegekend ter compensatie van klanten.

Αποτελέσματα (Ολλανδικά) 3:

Aangezien dit de logica voor schadevergoeding is geen onderscheid kan maken tussen klanten en de wet (artikel 9 van de AVC 219/1991 ) niet tussen contract voor onbepaalde tijd en fixed-term contract,Het antwoord is duidelijk: op de basis en de jurisprudentie van de Griekse gerechten - is dat dit niet voor onbepaalde tijd exclusieve distributieovereenkomst tot schadevergoeding klantenkring.