Ταξίδι στη Δανία – Επίσκεψη στη Lur

Ταξίδι στη Δανία – Επίσκεψη στη Lurpak – Μέρος Β’

Η επίσκεψή μου στη Δανία όπου πήγα για να μάθω τα πάντα για το πώς παράγεται το βούτυρο Lurpak και η κρέμα γάλακτος της Arla, ξεκίνησε με το εργοστάσιο που φτιάχνεται το βούτυρο στο Hildesbro, που περιγράφτηκε στο προηγούμενο άρθρο. Το ταξίδι συνεχίστηκε με την επίσκεψη στην πιο εντυπωσιακή και σύγχρονη γαλακτοπαραγωγική φάρμα στον κόσμο, που περιγράφεται πιο κάτω, η οποία είναι μία από τις 12,500 φάρμες που δίνουν την παραγωγή τους στην Arla, όντας μέτοχος της συνεταιριστικής εταιρίας.
Επίσκεψη στη φάρμα Vejlskovgaard, στο Odder:
Το μέλλον της γαλακτοπαραγωγού κτηνοτροφίας, δημιουργείται εδώ
Στην επιστροφή απ’ το Hildesbro, βόρεια απ’ το Aarhus, επισκεφτήκαμε μια απ’ τις πρότυπες φάρμες, ενός αγρότη – μετόχου της Arla, για να πάρουμε μια γεύση απ’ την παραγωγή της πρώτης ύλης για το Lurpak, και την γενικότερη αντίληψη περί κτηνοτροφίας στη Δανία. Οι άνθρωποι της Arla μας προετοίμασαν μόνο για το ότι θα βλέπαμε την πλέον τεχνολογικά προηγμένη, πρότυπη φάρμα στη Δανία, αφήνοντας την φαντασία μας ελεύθερη, αλλά ομολογώ ότι εδώ δεν ήξερα τι να περιμένω. Η φάρμα ανήκει στον Claus Fenger και τον γυιό του Hans Jacob, που περνάνε πολλές ώρες της ημέρας κάνοντας ήρεμα ιππασία στους όμορφους λόφους γύρω απ’ τη φάρμα, μια και έχουν βρει μάλλον τον ιδανικό τρόπο να την διαχειρίζονται.
Φτάνοντας στη φάρμα έβλεπες ένα πολύ μεγάλο, μοντέρνο υπόστεγο , μια καλαίσθητη σιδηροκατασκευή παντός καιρού που απλά προστάτευε απ’ τις καιρικές συνθήκες ό,τι ζωντανό ήταν μέσα. Μέσα, χωρισμένα σε διαφορετικά τμήματα ήταν πολλά γελάδια, της γνωστής γαλακτοπαραγωγικής ράτσας Holstein (οι μαυρόασπρες). Το πάτωμα ήταν από κομμάτια μπετόν που άφηναν μικρά κενά μεταξύ τους, όπου είναι δυνατόν να μαζευτούν όλες οι ακαθαρσίες μόλις πλενόταν η επιφάνεια, ενώ ταυτόχρονα οι αγελάδες περπατούσαν πάνω του χωρίς να εμποδίζονται απ’ τα κενά. Επειδή οι αγελάδες έχουν ως κακή συνήθεια να αφοδεύουν όπου βρουν και συχνά πάνω ή δίπλα εκεί που τρώνε, η τροφή ήταν μόνο στους διαδρόμους. Η πρόσβαση τους στην 100% φυσική τροφή ήταν μέσα από κενά στο μεταλλικό φράκτη, ειδικά για να χωράει το κεφάλι μίας και μόνης αγελάδας ώστε να μην γίνει ατύχημα. Άρα από πλευράς βασικού σχεδιασμού και χωροταξίας, είχαμε ένα σύστημα χώρων, όπου οι ακαθαρσίες ήταν δυνατόν να καθαριστούν εύκολα και η τροφή δεν αναμιγνυόταν μ’ αυτές.
Αυτό που αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε σιγά-σιγά, ήταν ότι στο χώρο αυτό, υπήρχαν όχι απλά κάποιες, αλλά 450 αγελάδες και 350 μοσχαράκια που δεν είχαν φτάσει στη γαλακτοπαραγωγική τους ηλικία. Και σε όλα αυτά τα ζώα, αναλογούσαν μόνο ΔΥΟ εργάτες!
Γιατί οι περισσότερες δουλειές γινόταν αυτοματοποιημένα, από ρομποτάκια. Μη φανταστείτε ρομποτάκια με ανθρώπινη μορφή ταινίας επιστημιονικής φαντασίας, αλλά μηχανήματα με συγκεκριμένη αυτοματοποιημένη αποστολή. Κάποια ρομποτάκια έτρεχαν σε προκαθορισμένες διαδρομές κρεμασμένα απ’ την οροφή και φρόντιζαν να υπάρχει αρκετή τροφή παντού για τις αγελάδες σε κάθε διάδρομο. Κάποια άλλα λειτουργούσαν σα σκούπες πατώματος και καθάριζαν αυτά που έπρεπε ανάμεσα στις αγελάδες, διώχνοντας τις ακαθαρσίες ανάμεσα στις σχισμές. Και τέλος υπήρχαν ειδικά σημεία που οι αγελάδες αυτοβούλως και ελεύθερα πήγαιναν για να αρμεχτούν, χωρίς να μεσολαβήσει ανθρώπινο χέρι.
Η κάθε αγελάδα, καθώς στέκεται στην ουρά της μηχανής αρμέγματος επικοινωνεί μαζί της, χωρίς να το ξέρει, μέσα από το τσιπάκι που φέρνει. Έτσι όταν φτάνει η σειρά της, το μηχάνημα γνωρίζει ακριβώς ποια είναι και ποιες οι ιδιαιτερότητές της. Αφού απολυμάνει τους μαστούς της, το μηχάνημα προσαρμόζεται στις θηλές της, γνωρίζοντας ακριβώς ποια αγελάδα είναι (και άρα την συγκεκριμένη φυσιολογία της) και αρχίζει το άρμεγμα. Στα πρώτα δευτερόλεπτα, το γάλα της μπαίνοντας στο μηχάνημα, αναλύεται χημικά με αυτόματοποιημένο τρόπο στις βασικές παραμέτρους υγιεινής και αν κάτι βρεθεί εκτός προδιαγραφών ποιότητας (που σημαίνει ότι κάποιο πρόβλημα τυχαίνει να έχει το ζώο) υπάρχει αφενός άμεση ειδοποίηση στο προσωπικό και αφετέρου το γάλα της κατευθύνεται σε ξεχωριστή δεξαμενή για να ελεγχθεί πλήρως και να πεταχτεί στη συνέχεια χωρίς να επηρεάσει την υπόλοιπη παραγωγή. Αν όλα βαίνουν καλώς, το γάλα αποθηκεύεται αυτόματα σε μεγάλες δεξαμενές, απ’ όπου παραλαμβάνεται μια φορά την ημέρα από βυτία για να πάει στο Holstebro, να γίνει βουτυράκι Lurpak, όπως είδαμε στο προηγούμενο άρθρο. Παρεμπιπτόντως στο βίντεο της εκπομπής Γλυκιές Αλχημίες, του Στέλιου Παρλιάρου που γυρίστηκε τότε, υπάρχει μια σειρά πολύ ωραίων πλάνων απ’ τη φάρμα που δείχνει ακριβώς την διαδικασία αρμέγματος, εδώ.

Αυτή η διαδικασία αρμέγματος α βολοντέ, γίνεται επί 24ώρου βάσεως, όποτε και όσες φορές θέλει η κάθε αγελάδα. Κατά μέσο όρο κάθε αγελάδα αρμέγεται σχεδόν τρεις φορές το 24ωρο, δίνοντας 10-12 λίτρα γάλα στο κάθε άρμεγμα ή περίπου 12 τόνους τον χρόνο. Οι αγελάδες είναι ελεύθερες να φάνε όσο θέλουν, όποτε θέλουν, αλλά και να ξεκουραστούν ή να αρμεχτούν όποια στιγμή θέλουν, χωρίς να μεσολαβεί ο ανθρώπινος παράγοντας.
Ταυτόχρονα όμως υπάρχει πλήρης ηλεκτρ

Αποτελέσματα (Δανικά) 1:

Tur til Danmark – besøg i Lurpak – del II Mit besøg i Danmark hvor jeg gik til at lære alt om hvordan Lurpak smør produceres og cremen af Arla, startede med den fabrik, der gjorde smørret i Hildesbro, beskrevet i den foregående artikel. Turen fortsatte ved at besøge de mest imponerende og moderne mælk gård i verden, beskrevet nedenfor, som er en af de 12,500 gårde, der giver deres produktion på Arla, at blive aktionær i andelsselskabet.Besøg på Vejlskovgaard farm, i Odder:Fremtiden for husdyr pattegris, oprettes herAfkast fra Hildesbro, nord for Århus, besøgte en model gård, landmand-aktionær i Arla at tage en smagsprøve fra produktion af råvarer til Lurpak, og generelle opfattelse af landbrug i Danmark. Befolkningen i vores Arla forberedt kun for, at du har set den mest teknologisk avancerede, model gård i Danmark, forlader den frie fantasi, men jeg må indrømme, at jeg ikke vidste, hvad de kan forvente. Gården tilhører Claus Fenger og søn af Hans Jacob, der tilbringer mange timer om dagen at gøre roligt ridning i de smukke bjerge omkring gården, en og har fundet sandsynligvis den ideelle måde at administrere. Ankommer til gården, så du en stor, moderne stald, en elegant rustfrit stål vejrfast simpelthen beskyttet mod vejret alt var i live indeni. Inde, opdelt i forskellige sektioner var mange kvæg, kendte mejeri Holsten race (sort og hvid). Gulvet var af beton stykker, der efterlader små mellemrum mellem dem, hvor det er muligt at samle alle de snavs bare plenotan overfladen, mens køerne gik over det uden at være hindret fra hullerne. Fordi køerne er som dårlig vane at defecate, hvor de finder og ofte over eller ved siden af hvor de spiser, var maden kun i korridorerne. Deres adgang til 100% naturlige fødevarer var gennem huller i den metal hegn, især til at passe i spidsen for en enkelt ko, så det ikke bliver et offer. Så med hensyn til grundlæggende design og planlægning, vi havde et system af rum, hvor snavs kunne let rengøres og maden får ikke involveret med dem.Hvad vi begyndte at indse, langsomt, var, at i dette rum, der ikke var bare nogle, men 450 køer og 350 kalve, der ikke havde nået en alder af deres mælk. Og i alle disse dyr udgjorde kun to arbejdere! Hvorfor mere gøremål bliver automatiseret, fra robotter. Undladelse af at forestille sig robotter med menneskers fantasi epistimionikis filmformat, men maskiner med specifikke automatiske forsendelse. Nogle robotter kører på forud fastlagte ruter hang fra loftet og plejet at være mad nok til køerne overalt i hver midtergangen. Nogle andre gulvet koste og ADA arbejdet for at rydde dem, der havde blandt køer, kørsel væk snavs mellem spalterne. Og endelig blev der udpeget områder, som køerne frit og frivilligt gik til armechtoyn uden at behøve en menneskehånd.Η κάθε αγελάδα, καθώς στέκεται στην ουρά της μηχανής αρμέγματος επικοινωνεί μαζί της, χωρίς να το ξέρει, μέσα από το τσιπάκι που φέρνει. Έτσι όταν φτάνει η σειρά της, το μηχάνημα γνωρίζει ακριβώς ποια είναι και ποιες οι ιδιαιτερότητές της. Αφού απολυμάνει τους μαστούς της, το μηχάνημα προσαρμόζεται στις θηλές της, γνωρίζοντας ακριβώς ποια αγελάδα είναι (και άρα την συγκεκριμένη φυσιολογία της) και αρχίζει το άρμεγμα. Στα πρώτα δευτερόλεπτα, το γάλα της μπαίνοντας στο μηχάνημα, αναλύεται χημικά με αυτόματοποιημένο τρόπο στις βασικές παραμέτρους υγιεινής και αν κάτι βρεθεί εκτός προδιαγραφών ποιότητας (που σημαίνει ότι κάποιο πρόβλημα τυχαίνει να έχει το ζώο) υπάρχει αφενός άμεση ειδοποίηση στο προσωπικό και αφετέρου το γάλα της κατευθύνεται σε ξεχωριστή δεξαμενή για να ελεγχθεί πλήρως και να πεταχτεί στη συνέχεια χωρίς να επηρεάσει την υπόλοιπη παραγωγή. Αν όλα βαίνουν καλώς, το γάλα αποθηκεύεται αυτόματα σε μεγάλες δεξαμενές, απ’ όπου παραλαμβάνεται μια φορά την ημέρα από βυτία για να πάει στο Holstebro, να γίνει βουτυράκι Lurpak, όπως είδαμε στο προηγούμενο άρθρο. Παρεμπιπτόντως στο βίντεο της εκπομπής Γλυκιές Αλχημίες, του Στέλιου Παρλιάρου που γυρίστηκε τότε, υπάρχει μια σειρά πολύ ωραίων πλάνων απ’ τη φάρμα που δείχνει ακριβώς την διαδικασία αρμέγματος, εδώ. Denne proces med malkningen en volonte, bliver døgnet rundt, når og så mange gange som han ønsker hver ko. I gennemsnit hver ko er malket næsten tre gange om dagen, betale 10-12 liter mælk på hver malkning eller ca 12 tons om året. Køerne er frie til at spise så meget som de ønsker, når de ønsker, men resten eller armechtoyn når som helst du vil, uden at være adskilt af den menneskelige faktor.På samme tid, men er der en fuld elektrisk

Αποτελέσματα (Δανικά) 2:

Rejsen til Danmark - Besøg Lurpak - Del II Mit besøg i Danmark, hvor jeg gik til at lære alt om, hvordan til at producere Lurpak smør og fløde i Arla, begyndte med fabrikken gjort smør i Hildesbro, beskrevet i den foregående artikel. Turen fortsatte med et besøg på den mest imponerende og moderne mælkeproduktion i verden, der er beskrevet nedenfor, som er en af de 12.500 gårde, der giver produktionen i Arla, som er aktionær i andelsselskabet. Besøg gården Vejlskovgaard, i Odder : Fremtiden for mælkeproduktionen, oprettet her på vej tilbage fra Hildesbro, nord end i Århus, besøgte vi en af sin model gård, landmand - aktionær Arla, for at få en smag fra produktion af råvarer den Lurpak, og den generelle opfattelse af landbruget i Danmark. Vores folk Arlas forberedt bare for at vi ville se de mest teknologisk avancerede, model gård i Danmark, forlader vores fantasi, men jeg må indrømme, at her vidste jeg ikke, hvad de skal forvente. Gården tilhører Claus Fenger og hans søn Hans Jacob, der tilbringer mange timer om dagen ved roligt rider de smukke bakker rundt fra gården, da de sandsynligvis har fundet den perfekte måde at administrere. Nå sav farm en meget stor moderne hangar, en elegant stålemner vejrbestandig simpelthen beskyttet mod vejret alt var i live inde. Indvendigt opdelt i forskellige sektioner var mange kvæg, kendt malkerace Holstein (sort og hvid). Ordet blev konkrete stykker efterladt små huller mellem dem hvor det er muligt at indsamle alle de rester, når overfladen vaskes, mens køerne gik på det uden at blive hindret af hullerne. Fordi køerne er dårlige vane at defecate hvor finde og ofte på eller i nærheden, hvor de spiser, fødevarer var lige i gange. Adgang til 100% naturlige fødevarer var gennem huller i metallet hegnet, især til at passe i spidsen for en enkelt ko som ikke en ulykke. Så med hensyn til grundlæggende design og planlægning, havde vi et rum system, hvor snavs kan nemt rengøres og fødevarer ikke blandes med dem. Det, vi begyndte at indse langsomt, var, at på dette område, var der ikke blot nogle, men 450 køer, 350 kalve, som ikke er fyldt mejeri. Og alle disse dyr, tegnede sig for kun to arbejdere! Hvorfor flere arbejdspladser blev automatiserede af robotter. Tro ikke robotter med menneskelig form epistimionikis fiction film, men maskiner med særlig automatiseret opgave. Nogle robotter kørte på faste ruter hang fra loftet og sørget for der er mad nok til køer overalt i hver korridor. Nogle andre opererer ligesom gulv rengøringsassistenter og renses, hvad havde blandt køerne, kørsel snavs mellem spalterne. Og endelig var der specifikke punkter køer frit og frivilligt gik til malkeren uden mellemliggende menneskelige hånd. Hver ko, som han står i malkemaskinen køen kommunikere med hende, uden at vide, gennem chippen det bringer. Så når den når tur, maskinen ved præcis, hvad er, og hvad særheder. Efter desinfektion af yvere maskinen tilpasser sig hendes brystvorter, vide præcis hvilken ko er (og dermed den særlige fysiologi) og begynder malkning. I de første sekunder, mælken kommer ind i maskinen, kemisk analyseret i en automatiseret måde om grundlæggende hygiejne parametre, og hvis noget er ude kvalitetsstandarder (hvilket betyder, at et problem tilfældigvis har dyret) er der både øjeblikkelig alarm personale og for det andet mælken er rettet mod en separat tank være afprøvet og derefter kasseres uden at påvirke resten af produktionen. Hvis alt er godt, bliver mælken automatisk lagres i store tanke, hvor engang modtaget på dagen tanke at gå til Holstebro, være Voutirakis Lurpak, som vi så i den foregående artikel. I øvrigt i videoen broadcast Sød alkymistiske Stelios Parliaros skudt så er der en række meget flotte skud fra gården, der bare viser processen med malkning her. Denne malkningen en Volonte, er 24 timer i døgnet, når og så mange gange Han ønsker hver ko. I gennemsnit hver ko malkes næsten tre gange i 24 timer for at give 10-12 liter mælk ved hver malkning eller omkring 12 tons om året. Køerne er fri til at spise så meget, som de vil, når de vil, men også til at hvile eller blive malket, når de vil, uden at blive medieret af den menneskelige faktor. Men på samme tid er der fuldstændig elektrisk